اوركده بوغولموش آرزولار
آنا، اوشاغین قولوندان چكه-چكه، كوچهدن ائوه آپارماق ایستهییردی، قیزجیغاز ایسه، آغلایا- آغلایا، "منه دوندویما آل، من دوندویما ایستیرم!" دئییردی. آنا قونشولارین یانیندا اوزو قیزارا-قیزارا اوشاغی ائوه آپاردی. چورویوب پاسلانمیش قاپینی ایشیللهییب، حیطه گیردیلر.
اوشاغین آغلاماق سسی ائوی آلتینا آلمیشدی. اوشاق حیطده قالیب گؤز یاشلاری اونون تكجه یولداشی اولدو.
آنا، اوتاقدان، گئجه یاغیش یاغان زامان ایچهرییه قویان قابلاری حیطه گتیریب تاواندان دامان سولاری كردییه بوشالتدی. قیزجیغاز، باشین حیطده اولان بؤیوك تاغارا دایاییب، درین یوخویا جومموشدو.
قاپی دؤیولدو، آنا قاپینی آچماغا گئتدی، قاپینی آچاركن ارینی گؤروب:
"آى كیشی نه اولدو؟" "یئنه قاییتدین؟" – حزین سسله دئدی.
كیشی باشینی آشاغی سالیب، اوزوجو سسله: «اوچ ساعاتدی، فحله مئیدانیندا بونا-اونا یالوارماقدان یورولدوم، ایش یوخویدو» -دئییب، یاواشجا ایچهری گیردی.
Ürəkdə boğulmuş Arzular :::
yazar: Hüseyn Vahidi
Ana, uşağın qolundan çəkə-çəkə, küçədən evə aparmaq istəyirdi, Qızcığaz isə, ağlaya-ağlaya, "mənə donduyma al, mən donduyma istiyəm!" deyirdi. Ana qonşuların yanında üzü qızara-qızara uşağı evə apardı. Çuruyub paslanmış qapını işilləyib, həyətə girdilər.
Uşağın ağlamaq səsi evi altına almışdı. Uşaq həyətdə qalıb göz yaşları onun təkəcə yoldaşı oldu.
Ana, otaqdan, gecə yağış yağan zaman içəriyə qoyan qabları həyətə gətirib tavandan daman suları kərdiyə boşaltdı. Qızcığaz, başın həyətdə olan böyük tağara dayayıb, dərin yuxuya cummuşdu.
Qapı döyüldü, ana qapını açmağa getdi, qapını açarkən ərini görüb:
-"ay kişi nə oldu?" " yenə qayıtdın?" –həzin səslə dedi.
Kişi başını aşağı salıb üzücü səslə,
-«üç saatdı, fəhələ meydaninda buna-ona yalvarmaqdan yoruldum, iş yoxuydu» -deyib yavaşca içəri girdi.
huseynvahedi.ir
- 1391ده بو قیسا حیكایهنی همشهری ده یایمادیلار. سونرالار نهدنین سوروشاندا دئدیلر: عائلهلرین بئله وضعیتلرینی یایمیریق!