XURMA AĞACININ GÖZ YAŞLARI

I

Mərmi alovunda

islanmış əzan səsini

qurutmağa yer yoxdur...

Göy üzünü cırmaqlayır

məscid minarələrinin

doluxsunmuş sükutu...

Mələklər

səbr kitablarını

varaqlamaqda -

yaralı ərəb susuzluğunu...

II

Xurma ağacının

içində

mərmi-mərmi

yarpaqlayıb

2003-cü ilin aprel ayı...

İraqlı körpələrin

gözündən

damcılayır Bağdad...

III

Qoca ərəb

kürəyinə aldığı nəvəsindən soruşur:

- səngərin necədir, oğlum?

Cavab əvəzi

qırmızı-qırmızı

qar yağır

səngərin yaxasına...

Son dəfə çiçəkləyir

qoca ərəbin

dodaqlan:

“Həbibim, fəsli-güldür bu...”

IV

Qum saatıdır

səhralar...

Qolunda

gəzdirə bilməzsən,

ingilis əsgəri...

Öldürdüyün

qoca ərəbin köksündə

hələ də çıqqıldayır

nifrət saatı...

V

Bir xurma ağacının

dizlərini qucaqlayıb

için-için ağlayır

iraqlı körpənin

tənhalığı...

Tanrının

istirahət günüdür...

VI

Susuzluqdan

dodaqlan çatlayıb

ümid küləklərinin...

Ağzına su alıb

Fərat çayı...

Göz yaşında

güzgülənir

“Allahu-əkbər” nidası...

VII

Ölümün

yanağına çökmüş

qızartı

iraqlı əsgərin

öpüş yeridir...

Ölüm düşməndən

həyalıdır,

ey xurma ağacı...

VIII

Qumlu səhraların

yaddaşını çimdikləyir

mərmi karvanlarının

zınqırov səsi...

Dünya kitabxanalarından

çıxıb

qaçmaq istəyir

“Min bir gecə” nağılları...

IX

Üzü qibləyə

durub

xurma ağacının

içindəki hönkürtü...

İngilis əsgəri

şirin xurma kimi

yeyir

xurma ağacının

göz yaşlarını...

X

Azadlıq təndirində

kütə gedən

kündədir

iraqlı əsgərin

son nərəsi...

Üzüquylu yıxılıb

Tanrını

torpaqda axtarır

yaralı ərəb...

Ən uzaq yoldur

“Bəqərə” surəsi...

XI

Tanrının

istirahət günüdür...

Bəxtini qoltuğuna vurub

qoca Bağdad...

Xurma ağacının

göz yaşları

“Qarabağ şikəstəsi”dir...

XII

Dizəcən sükuta

batıb

azadlıq harayı...

Saat kəfkiri kimi

havada yellənir

ingilis tankının

lüləsi...

Ədəbiyyat vaxtıynan

Saat neçədir,

cənab Əzrayıl?!

+0 به‌ین